De meesten onderschatten wat in tien jaar en overschatten wat in één jaar bereikt kan worden

Het einde van het jaar is het meest klassieke moment om te reflecteren en te projecteren. Wat is er allemaal bereikt in het afgelopen jaar? Niet waar u op gehoopt had? Of juist beter dan verwacht?

Nieuwe voornemens en nieuwe plannen voor het komende jaar. Zijn die realistisch? Moet u wel nog meer bereiken dan u al bereikt heeft? Bent u eveneens in staat om uw zegeningen te tellen en tevreden te zijn met wat u heeft?

Meer en meer leren we dat vooruitgang een weg is van kleine stapjes. Stapjes die niet altijd vooruit gezet worden, maar daarom niet minder interessant hoeven te zijn.

Een slechte instelling is de grootste handicap die er bestaat

 De Nederlandse schrijver Godfried Bomans (wie hem kent is van mijn generatie) schreef ooit: "Wie zich werkelijk verdiept in de levens van hen die op deze aarde iets gepresteerd hebben, wordt telkens getroffen door het verschijnsel dat de eigenlijke kracht van die mensen een gebrek is geweest tot een kwaliteit omgebogen".

De vraag moet dus niet zijn wat je handicap is, maar hoe je die handicap ombuigt tot één van je sterke punten? En indien je de instelling hebt dat je handicap nu eenmaal je beperking is, zal je er nooit een kracht van kunnen maken.

Het is altijd onmogelijk tot het gedaan is

 Inspiratie komt van alle kanten, vooral van de kant die je niet verwacht. Velen zullen Nelson Mandela herdenken en we gaan aan superlatieven te kort komen om de kracht van deze man te omschrijven.

Je bent waarlijk groots als je vanuit de krochten van de diepste ellende weet te ontsnappen naar de triomfbogen van ongekende inspiratie voor velen. Leed was de vader en liefde de moeder van zijn wijsheid.