Fouten maken we allemaal. Wie geen fouten maakt, maakt niets. Fouten maken is de ultieme vorm van willen leren. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Feit is dat opvoeders of managers zullen moeten toestaan dat er fouten gemaakt worden. Iemand de ruimte geven om overzienbare fouten te maken, is een uitstekende (management) techniek en motiveert enorm.
Maar ondanks het feit dat we fouten mogen maken, hebben we moeite met accepteren. Worden we ergens op aan gesproken, dan schieten we meestal meteen in de verdediging. Ook als feiten oprecht als verbeterpunten worden voorgesteld. We voelen ons over het algemeen ongemakkelijk en wat opgelaten om fouten toe te geven. We willen in alles perfect zijn, in de wetenschap dat volledige perfectie onmogelijk is. Misschien is het nastreven van perfectie wel onze allereerste fout.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten