Nog dommer dan een dood paard over de finish trekken, is een dood paard over de startlijn trekken. Ontvangen van Paul van Alken. Jaren geleden heeft hij dat me al eens verteld en ik ben het nooit meer vergeten.
We willen zo graag de finishen dat we bereid zijn het dode paard over de eindlijn te trekken. Het paard is dood maar is toch gefinished. Leve het dode paard! Wie heeft daar iets aan? Het paard in ieder geval niets.
Maar nog dommer is ergens aan te beginnen waarvan je vooraf weet dat de eindstreep nooit bereikt zal worden. De zaak is al dood voordat je begonnen bent.
Zo dood dat je de activiteit over de startlijn moet trekken. Om te kunnen beweren dat je van start bent gegaan. Een dood paard constateren kan pijnlijk zijn. Zowel letterlijk als figuurlijk. Maar aan het feit kun je onmogelijk voorbij gaan. Dat trekken aan een dood paard geen zin heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten